Համո Սահյանի բանաստեղծությունների բառարան

(Հայաստան ասելիս) հասակս ծաղկել, այտերը այրվել,
(Առաջին սերս) աչիկները թաց, խաղալ սրտի հետ,
(Ին՞չ անեմ, մայրիկ) համբուրող չեղավ, կորուստով քո մեծ,
(Մի տեղ իշխան ու տեր) իշխան ու տեր, համեստ հովիվ,
(Ես կուզեի) սրտի բեկոր, վերջին արցունքը լացի,
(Հոգնել եմ արդեն) թաքուն ալեկոծվել, հովից թեքվել, հոգնել հոգնելուց,
(Ամեն առավոտ) զմրուխտե հեռու, նվիրական տնակ,
(Անունդ տալիս) մամռոտած որմ, արփի եզր
(Ոչինչ չի փոխվի) կանաչները ցողով թրջվեն, աչքերը քո ջինջ
(Հոգսերս) հոգսերս պնդաճակատ են, աճյունս շուքով շիրիմ տանել,
(Ինչ արած, մարդ եմ) Քարի պես պինդ եմ, հողի պես փխրուն, ինքս ավաղ դեռ անավարտ եմ